Przejścia dla pieszych to podstawa bezpieczeństwa na drogach, ale żeby zachować płynność ruchu, ich lokalizacja musi być dobrze przemyślana. W naszej ofercie dostępna jest więc farba do malowania pasów drogowych, również przejść dla pieszych. Dzisiaj przyjrzymy się bliżej zasadom umieszczania ich na drogach.
Co analizuje się przed wyborem lokalizacji przejścia dla pieszych?
Przed umieszczeniem przejścia dla pieszych trzeba przeanalizować warunki drogowe, żeby zapewnić bezpieczeństwo uczestnikom ruchu. Pod uwagę trzeba wziąć przede wszystkim:
- najczęstsze źródła ruchu pieszych,
- kierunek ruchu pieszych,
- natężenie ruchu pieszych (także w różnych porach dnia),
- natężenie ruchu kołowego (żeby zachować jego płynność),
- geometrię drogi (szerokość jezdni, chodników, pobocza itp.).
Zasady lokalizacji przejść dla pieszych
Na terenie zabudowanym konieczne jest wyznaczenie przejść przez drogi dwujezdniowe (i torowiska tramwajowe), przede wszystkim na skrzyżowaniach o intensywnym ruchu pieszych, a także w pobliżu przystanków autobusowych, szkół, urzędów, zakładów pracy, galerii handlowych itp. W takich samych miejscach często wyznacza się przejścia poza obszarem zabudowanym. W miastach zazwyczaj przejścia prowadzą przez tzw. drogi podstawowe, czyli mające pierwszeństwo. Na pozostałych ulicach wyznacza się je raczej w miejscach o wyjątkowo wysokiej koncentracji ruchu.
Przemyślana lokalizacja przejścia pozwala skoncentrować jak największą liczbę pieszych w jednym miejscu. Trasa jest wyznaczana w taki sposób, żeby przejście dla pieszych było jak najkrótsze. Lokalizuje się je przede wszystkim na skrzyżowaniach, ważne jest też zachowanie odpowiedniej odległości między przejściami: w obszarze niezabudowanym jest to 500 metrów. W obszarze zabudowanym odległość jest inna dla dróg jednojezdniowych (100 m) oraz dwujezdniowych (200 m).
Na pierwszym miejscu oczywiście znajduje się bezpieczeństwo: szczególnie przy przejściach bez sygnalizacji, piesi i kierowcy muszą mieć dobrą widoczność. Przejść nie umieszcza się więc w miejscach, gdzie jest to utrudnione np. za wzniesieniami, na łukach poziomych czy kiedy widoczność jest ograniczona przez budynki, zieleń itp. Jeśli przejście znajduje się na skrzyżowaniu, oznakowanie musi znajdować się na wszystkich jezdniach, które można przekroczyć. Zdarza się, że przejście nie jest możliwe na wszystkich wlotach na skrzyżowanie – wtedy warto wykorzystać np. metalowe barierki.
Zastosowanie znaku D-6 (przejście dla pieszych)
Znak D-6 trzeba stosować na wszystkich przejściach dla pieszych. Dodatkowe oznakowanie związane jest np. z dopuszczalną prędkością: jeżeli przekracza 60 km/h (lub przejście znajduje się na odcinku międzywęzłowym) dodatkowo stosuje się znaki ostrzegawcze A-16 (przejście dla pieszych).
Piesi są przyzwyczajeni, że stosuje się nie tylko znaki pionowe, ale też poziome, czyli tzw. zebrę. Jeżeli nawierzchnia nie pozwala na umieszczenie znaków poziomych, dozwolone jest jednak zastosowanie wyłącznie znaków D-6. Powinny znajdować się po obu stronach drogi, dobrze też, jeśli znaki są dwustronne.
Dodatkowe tabliczki związane z przejściami dla pieszych
Szczególną ostrożność trzeba zachować przy przejściach często uczęszczanych przez dzieci. Zastosowanie znajduje tutaj tabliczka informacyjna T-27, nazywana potocznie Agatką. Jej wymiary są wyznaczone przepisami ruchu drogowego – ma kształt kwadratu o boku długości 450 mm. Tabliczkę umieszcza się w pobliżu szkół i innych obiektów np. sportowych, z których regularnie korzystają dzieci w wieku 7-15 lat. Warto jednak pamiętać, że tabliczki nie stosuje się samodzielnie, zawsze towarzyszy jej znak D-6 lub D-6b (przejście dla pieszych i przejazd dla rowerzystów). Tabliczka może być wykonana z folii odblaskowo-fluorescencyjnej w kolorze pomarańczowym lub żółto-zielonym. Liczba przejść dodatkowo ostrzegających przez przechodzącymi przez jezdnię dziećmi, powinna być ograniczona. Przejść nie wyznacza się prostopadle do wyjścia ze szkoły, żeby zmniejszyć ryzyko, że uczeń wbiegnie pod koła.
Jakie powinny być farby do malowania pasów drogowych?
Podobnie jak pachołki, pasy drogowe powinny być dobrze widoczne. Farby wykorzystywane do tworzenia oznakowania poziomego muszą być przede wszystkim:
- widoczne przez całą dobę,
- odpowiednio szorstkie (szorstkość zbliżona do szorstkości nawierzchni),
- odporne na ścieranie i zabrudzenia,
- szybkie w aplikacji,
- bezpieczne dla środowiska,
- mieć wysoki współczynnik odblaskowości (również w trudnych warunkach atmosferycznych).
Przy przejściach dla pieszych wykorzystuje się znaki poprzeczne P10, których szerokość wynosi 4 metry. W obszarze zabudowanym można wyznaczać węższe przejścia dla pieszych, ale ich szerokość nie powinna być mniejsza niż 2,5 metra. Jeżeli wymaga tego natężenie ruchu w danym miejscu, można też stworzyć szersze przejście dla pieszych do maksymalnie 16 metrów. Do oznakowania cienkowarstwowego wykorzystuje się farby rozpuszczalnikowe, wodorozcieńczalne i chemoutwardzalne nakładane na mokro.
Przepisy nakazują umieszczanie przejść dla pieszych po wnikliwej analizie i z odpowiednim oznakowaniem – dzięki temu zapewniają bezpieczeństwo, zarówno pieszym, jak i kierowcom.